تیم کیتز – مجید را می توان اولین تلاش جدی تولیدی های ایرانی برای تبدیل شدن به یک برند ورزشی جهانی دانست، برندی که امروز بخش معینی از مسیر جهانی شدن را به خوبی طی کرده است.
بنیانگذار این برند کسی نیست جز دکتر مجید ساعدی فر پزشک سابق تیم ملی فوتبال ایران که در گفتگو با تیم کیتز به نکات شنیدنی از چگونگی شکل گیری ایده راه اندازی تولیدی مجید و هزینه چندین میلیون دلاری در این صنعت تا علت الگوبرداری از لباس های خارجی و دلایل عدم همکاری با استقلال و پرسپولیس اشاره کرده که در ادامه می خوانید.
مجید، مروژ، مروج؟!
او درباره نام برند خود اینگونه توضیح می دهد: مجید یک هلدینگ متشکل از مجموعه های واردات و صادرات، عرضه محصولات ورزشی، لوازم پزشکی، دارالترجمه برای بیماران و همچنین مجموعه ای از کلینیک های درمانی در ایالات متحده آمریکا است.
مروژ (Merooj Corporation) نام شرکتی است که عمده فعالیت های هلدینگ در خارج از ایران تحت این نام صورت می پذیرد، اما در ایران به تصور اینکه مروژ نامی غیر ایرانی است اجازه ثبت این نام به ما داده نشد، در حالی که “مروژ” در گویش لُری به معنی “مورچه” است و این موضوع را با استناد به لغت نامه های زبان لُری مطرح کردیم اما نهایتا با آن موافقت نشد تا در ایران با نام “مجید” به فعالیت خود ادامه دهیم.
نقطه آغاز فعالیت های ورزشی
ساعدی فر درباره چگونگی ورود خود به عرصه پوشاک ورزشی می گوید: تا پیش از سال ۱۹۹۷ (۱۳۷۶) صرفا در زمینه پزشکی فعالیت داشتم تا اینکه به پیشنهاد ایرج دانایی فر اقدام به راه اندازی فروشگاه عرضه لوازم ورزشی در آمریکا کردم. بعد از آن شروع به تولید سالانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار توپ و عرضه آن به باشگاه ها و فروشگاه های ورزشی در کالیفرنیا کردم.
کری خوانی علی دایی؛ شکل گیری ایده راه اندازی تولیدی لباس
دکتر ساعدی فر عامل شکل گیری ایده راه اندازی تولیدی مجید را اینگونه بیان می کند: سال ۲۰۰۴ (۱۳۸۳) لباس نایک و آدیداس را تهیه می کردم و لوگوی خودم را روی آن گلدوزی می کردم و به برخی بازیکنان از جمله پرویز برومند می دادم و آن را در بازی ها می پوشید. این کار من به مذاق علی دایی که آن زمان تولیدی ورزشی داشت و به چندین تیم لباس می داد خوش نمی آمد و از این رو چندان تمایلی به حضور من در تیم ملی نداشت.
آنجا بود که تصمیم گرفتم به طور جدی وارد حوزه پوشاک تیم های ورزشی در ایران شوم و در اولین گام ۲۰ کانتینر لباس به ارزش ۲ میلیون دلار از چین وارد کردم و بین باشگاه ها توزیع کردم، به طوری که به غیر از یکی دو تیم بقیه لباس های مجید را به تن می کردند. پس از مدتی تصمیم گرفتم یک کارگاه کوچک در تهران راه اندازی کنم و به این منظور نمونه لباس های خارجی را می آوردم و با برخی تغییرات آن را تولید می کردیم.
او در ادامه از چگونگی طراحی لوگوی اولیه خود و دلیل شباهت آن به لوگوی “بیژن” گفت: یک روز که مجله های آمریکایی را ورق می زدم تبلیغ بیژن پاکزاد به چشمم خورد و دیدم اگر نوشته (bijan) معکوس و حرف ها کمی کشیده شود، می شود (majid)! طراحی و اعمال این تغییرات را به همان جایی سپردم که حدود ۲۰ سال قبل لوگوی بیژن را طراحی کرده بود.
هزینه ۲۵ میلیون دلاری
تا الان بیش از ۲۵ میلیون دلار برای واردات ماشین آلات، پارچه، لباس و … هزینه کردیم. سال ۲۰۰۸ به عضویت FIVB در آمدیم و سالانه ۷۰ هزار دلار حق عضویت پرداخت می کردیم. سال ۲۰۱۳ اسپانسر والیبال ساحلی قهرمانی جهان شدیم که حدود ۱.۵ تا ۲ میلیون یورو هزینه صرف حق اسپانسری و تامین لباس تیم های شرکت کننده در ۲۴ تورنمنت مختلف جهانی شد.
کیفیت تولیدات مجید
به توصیه یکی از همکاران تجاری ام به کارخانه ای در تایلند معرفی شدم که به طور انحصاری برای نایک و آدیداس لباس تولید می کرد. با آنها به توافق رسیدم که از هر پارچه ای که برای نایک و آدیداس استفاده می کنند مقدار مشخصی برای من کنار بگذارند.
دلیل تمایز کیفیت پارچه تولیدات مجید با سایر تولیدی ها همین موضوع است، هر چند اخیرا به دلیل نوسانات قیمت ارز اغلب باشگاه ها و متقاضیان داخلی برای کاهش قیمت تمام شده درخواست استفاده از پارچه ایرانی را می دهند. از طرفی به دلیل ممنوعیت واردات حدود یک سال است که ۲۰ تن پارچه ما در گمرک آبادان مانده و اجازه ترخیص برای آن صادر نمی شود.
کپی از لباس تیم های خارجی
دکتر ساعدی فر در این ارتباط می افزاید: یکی از منتقدان اصلی این موضوع تیم کیتز بود و زمانی که از طرح های نایک و آدیداس و غیره استفاده می کردیم بیشتر از همه شما ایراد می گرفتید. در موردی مثل پارس جنوبی مسئول مربوطه از ما می خواست که باید طرح دورتموند را برای ما بزنید، موضوعی که اگر با آن مخالفت می کردم به بهای چشم پوشی از یک قرارداد تجاری خوب تمام می شد.
اساس بسیاری از طرح های مجید برگرفته از تولیدات روز دنیاست و معمولا برای خلق یک لباس از تلفیق قسمت های مختلف طرح های پر فروش در جهان و اعمال تغییراتی در آن بهره می بریم.
دلایل عدم همکاری با پرسپولیس و استقلال
در زمان همکاری با استقلال ۸۰۰۰ قطعه به تیم لباس دادیم و در مقابل ۵۰۰ قطعه هم فروش نداشتیم. اصل اسپانسری مبتنی بر درآمد حاصل از فروش محصولات تیم است و با این شرایط تولیدات غیر قانونی و عدم حمایت از حقوق اسپانسر امکان فعالیت در تیم هایی مثل استقلال و پرسپولیس مهیا نیست.
یک بار از سمت باشگاهی به من گفتند که شرکتی هست که به ما لباس رایگان می دهد، اگر می خواهید شما می توانید اسپانسر ما بشوید و لباس رایگان در اختیار تیم بگذارید. توافقی بین ما حاصل نشد و آخر فصل مشخص شد شرکتی که قرار بود لباس رایگان بدهد ۲ تا ۳ میلیارد از باشگاه طلب پول دارد! در نمونه های دیگر لباس بزرگسالان را رایگان می دهند و باشگاه را مجاب به خرید لباس برای تیم های پایه و هواداری می کنند که هزینه های آنها را جبران می کند، در مقابل ما پیشنهاد می دهیم که با درصد بسیار اندکی سود نسبت به هزینه تمام شده لباس تیم را تامین کنیم اما موافقت نمی کنند.
در پایان گفتگو چند نام را مقابل دکتر ساعدی فر قرار دادیم و او درباره هر یک چنین گفت:
علی دایی: “مشهور، زحمتکش، با اینکه از نظر کاری خیلی رابطه خوبی نداشتیم ولی من احترام خاصی برای ایشان قائل هستم”
آدیداس: “یک الگو”
بیژن پاکزاد: “یک طراح خلاق”
منیریه: “مرکز تجاری”
اندیمشک: “زادگاهم، عشقم”
