قوانین لباس لیگ ایران تغییر کرد؛ ایرادات اساسی

تیم کیتز – سازمان لیگ فوتبال ایران از اعمال برخی اصلاحات در ماده ۲۷ آئین نامه برگزاری مسابقات لیگ خبر داد.

این قانون شامل بازیکنان اصلی، دروازه بانان، بازیکنان تعویضی، کادر فنی، کادر پزشکی و سایر عوامل اجرایی حاضر در منطقه فنی می شود و کفش بازیکنان از آن مستثناست. مواد قید شده در این ماده قانونی در کلیه مسابقات رسمی لیگ برتر و دسته اول فوتبال کشور در دو بخش آقایان و بانوان لازم الاجراست.

در بخش محدوده کاربردی دستورالعمل به صراحت عنوان شده که در هر موردی که این قانون قادر به تعیین تکلیف آن نباشد، آیین نامه کلی مسابقات و همچنین آئین نامه تجهیزات فیفا به عنوان مرجع اصلی تصمیم گیری قابل استناد خواهد بود. حامیان مالی، تولید کنندگان ورزشی و سایر اشخاص مرتبط با بحث لباس و تجهیزات باشگاه ها موظف به رعایت این قانون هستند.

یکی از بندهای قابل بحث این اصلاحیه ممنوعیت استفاده از رنگ های انعکاسی مانند طلایی، نقره ای، جیوه ای و یا شیشه ای شفاف برای نام و شماره بازیکنان، تبلیغات و پارچه به کار رفته در لباس است، موردی که معلوم نیست تا پیش از این در قانون وجود داشته و رعایت نمی شده و یا در اصلاحیه جدید به آن افزوده شده است.

اما شاید بحث برانگیزترین قسمت این قانون مربوط به تعیین رنگ لباس تیم ها است، جایی که باشگاه ها باید قبل از شروع مسابقات سه دست لباس تیمی کامل (پیراهن، شورت و جوراب) را معرفی کنند به گونه ای که این سه لباس باید از سه رنگ متفاوت و متضاد بوده و هیچ رنگ مشترکی نباید در سه لباس حتی در جزئیات به کار رفته باشد. این بدان معناست که به عنوان مثال اگر لباس اول پرسپولیس با ترکیب قرمز و جزئیات سفید باشد، هیچ یک از لباس دوم و سوم نمی تواند سفید یا حتی با جزئیات قرمز یا سفید باشد!

حداکثر تعداد رنگ به کار رفته در طراحی هر لباس ۳ رنگ است که نام و شماره بازیکن از آن مستثناست. محدوده انتخابی شماره بازیکنان بین ۱ تا ۹۹ بوده و میزان ارتفاع برای شماره پشت پیراهن حداکثر ۳۵ و حداقل ۲۵ سانتیمتر تعیین شده است. برای نام بازیکن در پشت پیراهن ضوابطی تعیین شده اما الزامی برای آن مقرر نشده است.

یکی از نکات مثبت قابل توجه قانون جدید تعیین ابعاد ۲۰۰ سانتیمتر مربعی استاندارد تبلیغات جلوی پیراهن است که تا پیش از این باشگاه های داخلی حاضر در لیگ قهرمانان آسیا آن را رعایت می کردند و اکنون برای لیگ برتر و دسته اول ایران نیز لازم الاجرا است. در پشت پیراهن هم صرفا فضای پایین شماره به ابعاد ۲۰۰ سانتیمتر مربع تعیین شده است. از این بند می تواند اینگونه استنباط کرد که باشگاه ها تنها اجازه خواهند داشت نام بازیکن را در بالای شماره پشت پیراهن درج کنند و در شرایط خاص شاید مجاز به چاپ نام باشگاه در این محل باشند.

تیم ها مجاز به درج تبلیغات صرفا روی پیراهن هستند و نمایش تبلیغ روی شورت بازیکنان ممنوع است. لوگوی کمپین های مسئولیت اجتماعی(بج فیرپلی و موارد مشابه) صرفا می تواند بر روی آستین چپ و نشان رقابت ها(لیگ، جام حذفی، سوپر جام) نیز روی آستین راست پیراهن درج شود. استفاده از هر دو این فضاها در اختیار سازمان لیگ است.

یکی از ایرادات فاحش این متن قانونی مربوط به بند ۱۱-۲۷ است که ابعاد مجاز برای لوگوی تولید کننده لباس روی پیراهن و شورت را فقط ۲.۵ سانتی متر مربع تعیین کرده است! البته این مورد احتمالا ناشی از غلط نگارشی بوده و منظور ۲۵ سانتی متر مربع است اما چنانچه عدد با همین ترکیب یعنی ۲.۵ سانتیمتر مربع در آئین نامه مکتوب و به امضای اعضا رسیده باشد چاپ لوگوی تولید کنندگان در ابعاد کنونی خلاف قانون است و اصلاح این بند خود نیاز به یک اصلاحیه دیگر دارد!

در مورد ستاره های نشان دهنده تعداد قهرمانی نیز به ابعاد حداکثر ۲ سانتیمتر مربع برای هر ستاره در بالای لوگوی باشگاه اشاره شده اما در مورد اینکه ستاره ها دلالت بر چه عناوینی دارند و بر چه اساسی اعطا می شوند صحبتی به میان نیامده است.

در این ماده قانونی صرفا به مسئولیت ها در قبال اجرای قوانین اشاره شده و عدم وجود ضمانت اجرایی و تعیین جرایم تخطی از قوانین در این آئین نامه از بنیادی ترین نقص های آن در کنار موارد در کنار موارد ذکر شده در مطلب فوق به شمار می رود.

نظر شما در مورد قانون لباس و تجهیزات لیگ برتر و دسته اول چیست؟