تیم کیتز – باشگاه ماشین سازی تبریز هفته گذشته در فاصله سه هفته تا پایان لیگ و در حالی از لباس جدید خود رونمایی کرد که تکلیف سقوط این تیم به لیگ دسته اول مشخص شده بود.
این اقدام شاید در شرایط مشابه ما را به یاد شالکه بیاندازد که علیرغم سقوط مفتضحانه به بوندسلیگا ۲، فرایندهای لجستیکی و تجاری خود را بی وقفه و بدون افت کیفی(حداقل در ظاهر) دنبال کرد و در بخشی از آن از لباس فصل جدید خود نیز رونمایی کرد.
اما تفاوت ماشین سازی با شالکه کاملا واضح است؛ شالکه هواداران ثابت و سازماندهی شده ای دارد که رونمایی پیراهن حتی برای لیگ دسته پایین تر می تواند محل درآمد برای باشگاه باشد.
در سمت مقابل ماشین سازی از پتانسیلی با ظرفیت مشابه تیم آلمانی برخوردار نیست و برگزاری مراسم رونمایی لباس آن هم در شرایطی که تیم به دسته پایین تر سقوط کرده و زیر ساخت و پتانسیلی برای کسب درآمد از محل فروش لباس برای تیم وجود ندارد، تنها بهانه ای است برای معرفی مجدد عوامل سقوط تیم از مدیرعامل گرفته تا بازیکن!
از باب طراحی لباس از یک طرح اختصاصی نسبتا شلوغ به طور مشترک برای بازیکنان و دروازه بان بهره می برد که از کلیپ آرت های چرخ دنده در آن استفاده شده است.
البته ابتر بودن این اقدام در بازی اخیر ماشین سازی مقابل پیکان عیان شد، جایی که مارک جوراب ها با پیراهن و شورت همخوانی نداشت. از طرفی دو شکست سنگین پنج گله در دو بازی اخیر ماشین نشان داد که تدارکات مناسب لباس هر چند امری ضروری و بسیار مهم است اما در مواقعی که تیم از لحاظ روحی و فنی در قهقرا به سر می برد، یک موضوع حاشیه ای بیش نیست.